Ik "had" een droom (mei 2019)
Kerstmis 2017 verscheen er in deze blog een bijdrage onder de titel "I have a dream"... En inderdaad toen droomden we nog met zijn allen dat - betrouwend en voortgaand op alle mooie verkiezingsbeloften - de KBDB een veel betere periode zou tegemoet gaan. Mag ik even de bloemlezing van positieve elementen herhalen die ik toen citeerde uit de vele verkiezingsbeloften? "Eerlijk - onbaatzuchtig - aantrekkelijke duivensport - voorbeeldfunctie - jeugdwerkingen - respect voor alle disciplines - integriteit - onomkoopbaar - betrouwbaar - met open geest - transparantie - inspraak - correcte toepassing van reglementen - gelijke kansen - opnieuw een aangename hobby - minder vluchten, minder versnippering - criteria verkiesbaarheid herzien - goedkoper - ingrijpende veranderingen - gelijke winstkansen in kampioenschappen - afslanking - éénvormigheid - onafhankelijk lossingscomité met een weerman - controlegummi volledig afschaffen - digitaliseren van hoklijsten, entingslijsten, ringenbestelling, eigendomsbewijzen, eigendomstransferten enz. - externe onafhankelijke bedrijfsrevisor - herwaardering van autonome geschillencommissie - eerlijk en kritisch evalueren van nieuwigheden of wijzigingen - bruggen bouwen - behouden wat goed is - weg met eigenbelang, het algemeen belang primeert..." enz.
Hebt u er al veel van gemerkt? Ik in elk geval niet. En het zette mij aan om eens een diepgaande bespiegeling te maken over wat er zoal fout gaat met onze hedendaagse demokratische structuren, ook die van de KBDB...
De Westerse beschaving zou niet zijn wat ze is zonder de Eeuw van de Verlichting en de daarop volgende Franse revolutie. De Verlichting was een filosofische stroming, ontstaan in het Frankrijk van de 18de eeuw, die de superioriteit van de menselijke rede voorop stelde en zich zodoende verzette tegen elke vorm van irrationaliteit of onredelijkheid: (bij)geloof, pseudowetenschap, fanatisme, tirannie, ongelijkheid.
Alle verworvenheden van onze huidige maatschappij zijn het gevolg van het proces dat die Verlichting in gang zette: democratie, algemeen stemrecht, vrije meningsuiting, gelijke rechten voor iedereen, de verworvenheden van wetenschap en techniek... Dat er nog een lange weg te gaan is, is duidelijk. We zijn er nog lang niet als je ziet hoeveel ongelijkheid, racisme, taboe, censuur, dictatuur, seksisme en extremisme er nog is.
We leven in een rare tijd: de vrijheid-blijheid van mei '68 lijkt héél ver achter ons te liggen. Toen leek het er even op dat alles mogelijk was en dat iedereen mocht zijn wie hij wilde zijn. Volledige zelfbeschikking leek toen een haalbaar ideaal. Maar zoals dat in de geschiedenis steeds gaat, ging de slinger ondertussen weer helemaal de andere kant op: weg euforie... Big brother ziet ons overal, door de terreurdreiging krijgen we steeds meer blauw en kaki op straat, populistische politici profiteren alom van de sfeer van ongenoegen en angst en beloven stabiliteit in ruil voor het opgeven van de verworven vrijheid, zeg maar in ruil voor het aanvaarden van meer autoriteit en controle boven zich. Verrechtsing zeg maar.
Vreemd genoeg kan dit alles binnen het kader van de democratie. Democratie betekent letterlijk dat het volk (dèmos) de macht (kratos) heeft. Om democratie praktisch realiseerbaar te maken werden verkiezingen in het leven geroepen: het volk kiest zijn afgevaardigden om de wetten te maken en om te regeren. Dat is de theorie. Maar we weten met zijn allen dat de praktijk daar mijlenver vanaf ligt: veel van die afgevaardigden willen vooral "gekozen worden" en willen vooral alle voordelen die daaraan verbonden zijn (macht, royale vergoedingen, business class vliegen, mee aan rijk gevulde tafels en meer dan eens mee aan de kassa zitten...). We hebben er een mooi woord voor: graaicultuur. En om verkozen te worden, wordt vaak weinig geschuwd: valse beloften, meepraten met wat de gemiddelde kiezer wil horen, de tegenpartij zwart maken of monddood, vriendjespolitiek enz. De Brexit en de verkiezing van Trump zijn daar voorbeelden van.
De titel kon eigenlijk ook geweest zijn: hoe democratisch is de democratie nog wel?
"Elk volk heeft de leiders die het verdient" is een citaat van de Franse filosoof en politicoloog Joseph de Maistre (1753-1821). Hij zei het wel in het Frans "Toute nation a le gouvernement qu'elle mérite." Voor een goed begrip: de Maistre was tegen de Franse revolutie en pro dynastie. Maar wat hij zegt vat wel perfect de zwakheid van de democratie samen: als je als volk omwille van weet ik welke redenering de verkeerde mensen kiest, dan zit je er wel mee. Eenmaal gekozen hebben die leiders immers wel de macht en kunnen ze "voor bestwil van het volk" een beetje alles doen wat ze willen.
Macht is iets raars en blijkbaar verslavend... En nu we toch aan het citeren zijn: Abraham Lincoln zei ooit: "Als je het karakter van een mens wil leren kennen, moet je hem macht geven." We kennen ze allemaal: mensen die uit het niets of bij gebrek aan betere kandidaten voor een leidende functie gekozen worden en zich daarna merkwaardig genoeg vrijwel meteen ontpoppen als halve of hele dictators.
Als toemaatje deze leuke woordspeling (anoniem citaat): "Machthebbers zijn mensen die weten wat ze willen... ze willen... macht en ze willen aan de macht blijven." Prachtig toch!
Het bestuur van de KBDB zal het niet graag horen of lezen... maar is de democratie van de duivenbond niet in hetzelfde bedje ziek? Een bestuursploeg die totale en onvoorwaardelijke onderwerping eist in ruil voor een lidkaart, die aan niemand verantwoording heeft af te leggen, die zijn monopoliepositie als machtsinstrument kan aanwenden bijvoorbeeld door al dan niet willekeurige schorsingen... is dat eigenlijk geen karikatuur van democratie?
Wordt het niet hoog tijd voor een grondige doorlichting en reorganisatie van het apparaat dat KBDB heet? Open en directe verkiezingen, een representatieve algemene vergadering die kritisch kan en mag zijn, ontwikkelen van een toekomstgerichte maar hedendaagse visie op duivensport, inspraakorganen waar de liefhebber zich kan laten horen zonder gevaar om geschorst of geviseerd te worden, persvrijheid en vrije meningsuiting in plaats van vrees voor represailles...
En dan ook nog een citaat van Inge Vervotte: “Macht is het vermogen om je wil op te dringen aan anderen. Een machtsrelatie is per definitie een ongelijke relatie. Daarom moet in een democratie tegenover macht altijd een tegenmacht staan.”
Waarvan acte.
