Kurkuma

Als het maar geel is

Als duivenliefhebbers vroeger over "geel" praatten, dan hadden ze het uiteraard over trichomoniasis. Vandaag de dag heeft "geel" eenheel andere klank gekregen en is zo een beetje een toverwoord geworden in de duivenwereld, althans bij sommige kampioenen en would be kampioenen. En dan hebben we het uiteraard over de fameuze "gele druppel". Maar recent ontdekte ik dat er nog "gele" geheimen zijn in de duivenverzorging.

Kurkuma

Toen ik een tijd geleden rondwaarde in een speciaalzaak voor duiven, viel mijn oog op een stel grote witte potten met opschrift "Kurkuma - 500 gram - 8.75 EURO". Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, want normaal verwacht je dat goedje eerder bij de kruidenafdeling in het grootwarenhuis en dan nog eerder in kleine glazen potjes. Mijn eerste bedenking was dat, als ze die kurkuma hier verkopen in potten van 500 gram, het product blijkbaar - zoals we in Vlaanderen zeggen - "met de kilo" wordt gegeven. En dus wellicht ook aan duiven, vermits het tussen de biergist en de vitamineral stond en dat in een winkel gespecialiseerd in duivenproducten. En dan is er maar één manier om daar meer over te weten: Google.

Inderdaad

En inderdaad, ik vond al snel enkele getuigenissen van liefhebbers die zweren bij kurkuma. Al kreeg ik niet de indruk dat het gebruik van kurkuma - of geelwortel als u dat liever hoort - erg ingeburgerd is. Maar de mensen die het gebruikten, waren enthousiast. Eén iemand beweerde zelfs dat hij/zij geen medicamenten meer nodig heeft sinds de ontdekking van kurkuma. Dat zou pas leuk zijn! Hoe je het geeft, daar zal wel geen vaste regel voor bestaan, maar die persoon gaf het bij thuiskomst: 1 soeplepel over 1 kilogram licht bevochtigd voer. Ik heb het geprobeerd en ik moet zeggen dat het voer er aardig geel van kleurt maar blijkbaar vinden de duiven dat niet erg en ze vreten het dat het een lust is. Ook de enigszins doordringende smaak en geur lijkt ze niet te deren. Of ze er nu ineens zoveel gezonder door worden en kuren inderdaad verleden tijd wordt, zal de toekomst moeten uitwijzen. Maar ik ga het toch verder uitspitten. Maar eigenlijk heb ik dat al gedaan en uiteraard weer met dank aan Google. Wat zou ons leven toch saai en wij onwetend zijn zonder Google.

Citaat

Laat mij maar meteen starten met een hoopgevend citaat: "Professor Duchatel berichtte onlangs over de werkzaamheid van kurkuma (geelwortel) tegen coccidiose. Meerdere liefhebbers zijn hier natuurlijk boven op gedoken, want willen we niet allemaal het liefste ziekten bestrijden met natuurlijke middelen... Dit kruid is gekend voor zijn antioxidante en anti-inflammatoide eigenschappen. Bij intestinale (ingewanden-) storingen kan het dus interessant zijn, om onze duiven met kurkumapoeder te behandelen vooraleer we onze toevlucht tot de klassieke geneesmiddelen nemen." (Bron: http://www.degroeneluifel.nl)

Maar na wat verder speuren, ontdekten we al snel wat voor wondermiddel kurkuma wel kan zijn voor mens en dier en voor veel meer zaken toepasbaar is dan enkel maar coccidiose. Lees vooral verder.

Kurkuma bis

Uiteraard kennen we kurkuma vooral als specerij en meer bepaald als het geelmakend bestanddeel van kerrie (curry in het Engels). Kurkuma wordt meestal gebruikt als poeder, dit is gemalen gedroogde geelwortel. Kurkuma is sterk aromatisch, maar minder scherp dan zijn neefje, de gember. Kurkuma is afkomstig uit India waar het van oudsher gebruikt wordt in de keuken maar ook als geneesmiddel.

Andere namen voor kurkuma zijn turmeric, geelwortel, koenjit of E100. Die "E100" wijst erop dat Kurkuma ook gebruikt wordt als additief in de voedingsindustrie: uiteaard in kerrie , maar ook als kleurstof voor bijvoorbeeld pickels, mosterd, margarine enz. waarbij dan eerder de meer technische E-code vermeld wordt op het etiket.

Werkzame stoffen

De werking van kurkuma steunt vooral op de zogenaamde curcuminoïden (lees: de werkzame stoffen in de wortel). En wat nu volgt mag u gerust een paar keer vol verwondering (of is het in uw geval skepsis?) lezen: na veelvuldig onderzoek blijkt dat deze stoffen allemaal een antioxidante werking hebben, antibacterieel zijn, natuurlijke ontstekingsremmers zijn en tumoren kunnen aanvallen. Eén van deze curcuminoïden, namelijk curcumine heeft daarbij ook een antivirale en schimmelwerende werking. Voor alle duidelijkheid: deze voorbehoedende en genezende werking bekom je wel niet door een beetje kurkumapoeder door je rijstmaaltijd te mengen. Echt medicinaal gebruik gebeurt eerder met curcumineconcentraten. Maar een stevige dosis kurkumapoeder over het duivenvoer zal dus zeker geen kwaad kunnen. Ter illustratie: de gemiddelde Indiër gebruikt het jaar door gemiddeld een halve koffielepel kurkuma per dag in de maaltijden, in thee enz...

Indrukwekkend lijstje

In de vele documentatie en lectuur die je op Internet vindt over kurkuma, distilleren we even een lijst met enkele gezondheidsbevorderende "beweringen" voor mensen:

• ontstekingsremmer ook bij chronische ziekten en auto-immuunziekten
• verhoogt de natuurlijke weerstand
• kankerremmend zowel bij het ontstaan als bij progressieve kankers
• pijnstiller
• voorkomt Alzheimer en Parkinson
• bevordert goede werking van verteringssysteem, ondersteunt de lever
• verlaagt de cholesterol
• vertraagt diabetes
• verbetert hart en bloedvaten
• is goed voor de huid

En de opsomming is bijlange na niet volledig. Daar zal toch wel een en ander ook van toepassing zijn op onze duiven... Maar eigenlijk krijg ik nu wel zin om meteen zelf meer kurkuma te gaan consumeren.

Foto's

Zo ziet de geelwortel er in zijn natuurlijke vorm uit. Duidelijk familie van de gemberwortel.

Impressionant overzicht van een reeks gezondheidsclaims van curcumine, de belangrijkste werkzame stof in kurkuma.

Kurkuma zoals het meest gebruikt wordt, is in gedroogde en gemalen vorm. Zo wordt het ook in de handel aangeboden, meestal in potten van 500 gram.

• Vorige
• Volgende