Vanoppen-Luyten, Herk-de-Stad

"Voor niets gaat de zon op"

3 Vermeldingen en 46 punten verzamelden Patrick Vanoppen en Carlo Luyten op de halve fond. Dat was genoeg om de fel begeerde titel binnen te halen van "Superstar Halve Fond" in de klassementen van de Gouden Duif 2014. Het spreekt voor zich dat de mannen fier zijn met deze zoveelste titel, een oververdiende titel trouwens als je 2 keer Superstar van de maand kunt worden. Maar hoe spelen ze het klaar om keer op keer uit te pakken met die knaluitslagen... We gingen het hun vragen.

No nonsense

De tijd dat duivensport enkel een liefhebberij was voor Jan-met-de-pet ligt wel definitief achter ons. Af en toe wordt duivensport nog wel eens vanuit een verkeerde hoek in de belangstelling of de media gebracht, maar niemand is nog verlegen om te zeggen dat hij/zij duivenliefhebber is, ook niet de schooldirecteur, ook niet de directeur van een zorginstelling. En laat dit nu precies de achtergrond zijn van onze twee gastheren. Patrick Vanoppen die al sinds 1980 met duiven doende is, was tot voor kort schooldirecteur... tot zijn gezondheid daar anders over besliste. Carlo Luyten, die nog maar een tiental jaren in de duivensport zit, is directeur van een zorginstelling voor ouderen. Allebei dus een veeleisende job en eigenlijk niet genoeg tijd voor de duiven. Daarom sloegen ze in 2009 de handen in elkaar en vormden de ondertussen befaamde tandem Vanoppen- Luyten.

Patrick is van opleiding ingenieur en het kan nauwelijks anders dan dat dit zijn stempel zet op hun manier van duivensport beoefenen. Maar we laten Patrick Vanoppen dat zelf verwoorden: "Eens ingenieur, altijd ingenieur natuurlijk. Vanuit mijn opleiding en mijn manier van naar de dingen te kijken, zijn we automatisch tot een vorm van 'no nonsense' duivensport gekomen."

Laten we eens kijken wat dat concreet betekent.

Efficiënt en effectief

Voor niets gaat de zon op, luidt het spreekwoord. En dat is in de duivensport niet anders. In de duivensport - en zeker in de moderne duivensport anno 2015 - gaat het niet vanzelf, zelfs niet met goede duiven. Je moet er wat voor doen... volgens sommigen moet je er "alles" voor doen. Maar voor ons duo directeurs was het van meet af aan duidelijk dat ze geen duivenslaven wilden worden. Ze zouden dus uitkijken naar een systeem van duivenspel dat erg doelgericht is (de top bereiken) maar dit met zo weinig mogelijk input van tijd en middelen. Dit is tenslotte het credo van elke ingenieur: op een efficiënte manier effectief zijn.

Omdat je met theorie niet veel kunt aanvangen, vroegen we natuurlijk om dit te concretiseren. De beste illustratie is te vinden in de overstap naar alleen maar duivinnenspel. Aanvankelijk speelde de tandem totaal weduwschap: er werd immers alom verkondigd dat je daarmee dubbel zoveel duiven kunt testen of anders gezegd met evenveel duiven kunt spelen terwijl je maar half zoveel duiven houdt. Dat klonk hun dus als muziek in de oren en lukte ook aardig. Tot ze de eindafrekening maakten en vaststelden dat, als je 10 fatsoenlijke duiven hebt op het hok, daar gemiddeld 8 duivinnen bij zijn. Bij hen was dat althans zo. En dan was de rekening gauw gemaakt: met duivinnen spelen brengt 4 keer zo veel op... dus...

Uit het oog... niet uit het hart

Maar ze ontdekten snel dat er zo nog voordelen waren aan duivinnenspel: duivinnen hoeven in de week geen "bak" te hebben en dus kun je er minstens driedubbel zoveel kwijt op dezelfde ruimte waar anders de weduwnaars huizen. Ook is het geweten dat duivinnen sneller recupereren na een halvefondvlucht en dus vaker mee kunnen... ze jakkeren zich minder af in de korf... ze vechten minder... ze geven de duivers vaak het nakijken voor de eerste plekken... kortom je zou je afvragen waarom er nog iemand met weduwnaars wil spelen. Vanoppen-Luyten alleszins niet meer.

Bovendien is hun spelsysteem van een schijnbaar kinderlijke eenvoud. Tijdens de dag zitten de duivinnen altijd in een dichtbevolkte ren op kappellekes. 's Nachts mogen ze binnenslapen in jongenvakjes. En zo worden ze ook gespeeld: als jongen op de schuifdeur. Meer moet dat blijkbaar niet zijn.

Door dit "ingenieus" systeem kunnen Patrick en Carlo het seizoen beginnen met ruim 100 duivinnen op 2 afdelingen met een ren ervoor. Deze ren is wel maar aan 1 kant open en bij winderig weer wordt ook deze kant afgeschermd met groen windgaas.

Tussen de twee hokken zitten de duivers, niet te zien voor de duivinnen maar wel voortdurend te horen. Uit het oog dus maar niet uit het hart. Maar weeral in het licht van de efficiëntie zijn dat geen 100 of meer duivers maar hoogstens de kleine helft. Voor het systeem van de schuifdeur volstaat dit blijkbaar.

Elkaar beloeren

Iedereen weet dat driftige duivinnen nogal eens de lesbische toer opgaan. Dat weten ze in Herk-de-Stad ook, maar eigenlijk hebben ze er niet al te veel last van.

Eén van de middelen die ze gebruiken is de duivinnen scherp houden door na-ijver te creëren. In de slaapvertrekken zijn immers altijd een paar vakjes te weinig en zodoende moeten er steeds enkele dames op de grond slapen. Eerder dan de liefde aan te wakkeren, maakt dit ze wat nijdig op elkaar. En wie op de grond gaat koeren, is zijn plaatsje kwijt.

Wat er ook helpt volgens onze zegsmannen is het feit dat de duivinnen van de twee hokken samen trainen en daarna willekeurig gesplitst worden zodat ze niet altijd bij dezelfde vriendinnetjes zitten.

Maar het voornaamste is wel dat ze elke week mee moeten. Bij duivinnen die om een of andere reden een weekend overslaan, zie je snel de neiging opkomen om samen te gaan liggen  in een hoekje.

Ook het voortdurend wisselen van de ren naar het nachthok remt de paardrift af. "Maar het voornaamste blijft dat je zelf alert bent, alles ziet en snel ingrijpt," weet Patrick. Maar om een zeldzaam eitje dat geraapt wordt, wordt niet gerouwd.

Signaalgranen

We hebben hiermee al een serieuze tip gelicht van de sluier omtrent het ogenschijnlijk eenvoudige spelsysteem bij de tandem.

Op onze vraag of het dan echt zo simpel is, wordt meteen genuanceerd en blijkt dat alles toch wel goed doordacht is. Van een ingenieur - we zegden het al - verwacht je niet minder. Of is het nu de schooldirecteur die spreekt? "Net als kinderen of jongeren, hebben duiven structuur nodig, een referentiekader," begint Patrick Vanoppen. "Concreet betekent dit dat duiven regelmaat nodig hebben, ze moeten weten waaraan ze het hebben. We hebben een dagschema en daar wordt bijna tot op de minuut naar geleefd. Elke morgen gaan de duivinnen er om 6 uur uit. Ze zijn daarin geconditioneerd. Zoals ze ook steevast elke dag hetzelfde voederritme krijgen en hun organisme zich daarop afstelt. Als je vandaag 1 keer volle bak geeft en morgen 3 keer voedert met mondjesmaat, dan weten die duiven het niet meer."

Tijdens het seizoen worden de duiven in Herk inderdaad drie keer gevoederd: 's morgens krijgen ze ongeveer 10 grammen plus elke dag verse grit uit een "alles-in" mengsel. 's Middags nog eens 10 gram en 's avonds na de tweede training mogen ze het buikje rond eten. Met dien verstande dat de mengeling langzaam toegediend wordt, zodat alle duiven van alle granen moeten eten. Er zitten in de mengeling altijd wat 'signaalgranen' die de duiven minder lusten: gerst, haver, padie... Zodra de duiven kieskeuriger worden en de signaalgranen scheef gaan bekijken, wordt gestopt met voeren.

De goede duif

Vanoppen-Luyten weten natuurlijk ook dat een systeem, hoe efficiënt of doordacht het ook is, niet volstaat als je de juiste duiven niet hebt. "Laat me nog eens vergelijken met een school," zegt Patrick hierover. "Je mag het onderwijs elk jaar hervormen... je zal nooit een systeem vinden waarin alle leerlingen even gemotiveerd en succesvol zullen zijn. Er is aanleg, achtergrond, ingeboren motivatie enz. en ik denk dat het bij duiven net zo is. Om het maximum eruit te halen moet je een goed systeem hebben - gezondheid, conditie, motivatie enz. bevorderend - maar zonder de geschikte duiven zal dat niet lukken."

Momenteel huizen in Herk-de-Stad een drietal succesvolle lijnen. En lijnen is het juiste woord, want Patrick en Carlo zijn meesters in lijnenteelt. Daarover meteen iets meer.

Lijn 1 is de lijn van de Kleine Kannibaal, 2198281-04. Deze Kleine Kannibaal is een kleinzoon van de Kannibaal van Dirk Van Dyck, bekomen via Patricia Verhaegen. Onvoorstelbaar wat die Kleine Kannibaal reeds aan topduiven gegeven heeft. Zo is hij grootvader van Danila, 1 nat. Issoudun in 2013. Hij is ook grootvader van Kayce, 2 nat. Argenton 4651 duiven in 2014. Verder is hij grootvader van Krisje, 5 nat. Asduif Hafo YL 2014. En dit is echt maar een kleine fractie van de succesrijke afstammelingen tot in derde generatie van deze Kleine Kannibaal.

De tweede lijn is de Pino-lijn: Pino 6463772-04 is een directe Houben uit de Pinocchio (6210287-98, 1 nat. Argenton). Vooral tegen de duiven van Irène Beelen, in het bijzonder Diamantje, 8 nat. Argenton, is de Pinolijn een succes.

Derde lijn draait rond Klaus Junior, 5216897-05, een 75% Flor Engels, zoon van de Klaus DV8015-319-01 en  ingeteeld naar de 231 via K. & U. Vieler (Duitsland).

Uiteraard zitten er nog erg bruikbare duiven van andere hokken, want Vanoppen-Luyten zijn niet echt intelers. Of toch?

Lijnenteelt

Vanoppen-Luyten geloven er sterk in dat  het vasthouden van goede genen een belangrijke troef is om de kolonie op peil te houden. Zo gemakkelijk tref je immers niet een prepotente kweker zoals de Kleine Kannibaal of de Klaus. Om die bloedlijn vast te houden hebben ze zo hun eigen systeem. Uit de duif die ze willen verankeren, kiezen ze de beste zoon en dochter, liefst halfbroer-halfzuster en kweken daar enkele rondes uit. Deze duiven gaan naar de reserve waar ze rustig kunnen uitgroeien maar zonder enige medicatie. Wie ziek wordt of op een andere manier verval vertoont, gaat er onverbiddelijk uit. Daarna wordt geselecteerd op karakter en intelligentie. Die kandidaat-kwekers worden gekoppeld en nauwlettend geobserveerd op gedrag: duiven die "ambras" maken verdwijnen, maar ook duiven die niet erg volgzaam zijn of niet erg intelligent. Een gewillige, slimme duif moet volgens Vanoppen-Luyten vanaf de eerste dag na de koppeling zijn/haar partner kennen en feilloos de eigen kweekbak terugvinden. Alleen wie dit ingangsexamen doorspartelt krijgt zijn kans op het echte kweekhok. Dit zijn uiteraard goede eigenschappen om in de stam te kweken.

En Patrick tovert meteen een voorbeeldje uit de printer. De Favoriet Klaus is zo een inteelt uit zoon x dochter van de Klaus. De Favoriet Klaus is nu al een meester kweker, vader van o.a. Klaasje 5020447-11 die 6 maal top 100 nationaal vliegt. Dat de formule werkt bewijst bv. ook de Witoger Claudia, een broer van die Favoriet Klaus. De Witoger is vader van Claustra die 7 x per honderdtal vliegt en 4 x top 100 nationaal.

De Panora-mix

We kennen allemaal de toverdrank waarmee de druïde Panoramix de Galliër Asterix zowat onoverwinnelijk maakt. Vanoppen-Luyten hebben zo ook hun eigen toverdrankje. Kort samengevat is het een variant op de bekende Prange-suppe, maar dan wel volgens een eigen formule. De basis is look en rode ajuin die (rauw) worden fijn gemixt in de blender. Als bewaarmiddel wordt daar jenever aan toegevoegd. Voor 5 rode ajuinen gebruiken ze twee bollen look en 100 cc brandewijn. Om de mix te verrijken wordt daar een iodiumpreparaat bij gedaan en extract van oregano (bekend om zijn antibiotische werking) bv. Ropa-B. Het geheel wordt aangelengd met water in een 2-literfles om achteraf gemakkelijker te kunnen doseren. Het mengsel wordt toegediend via het drinkwater, zowat elke dag maar dan in kleine hoeveelheden. Onze gastheren zijn er namelijk van overtuigd dat je van supplementen en natuurlijke middelen beter een dagelijkse onderhoudsdosis kunt geven dan een wekelijkse shocktherapie.

Dit doen ze overigens ook met de toevoeging van dierlijke eiwitten (lactosevrije melkwei) die ze elke dag in een kleine hoeveelheid op het avondeten doen.

De resultaten die ze met hun verzorging behalen, zijn zeker niet van die aard om hen snel van systeem te doen veranderen... Wat ze de laatste jaren op de tabellen hebben gezet, getuigt immers van een zelden vertoonde suprematie.

En nog dit: medisch wordt er niet op eigen houtje geëxperimenteerd. Tijdens het seizoen moet je best ver van de duiven blijven met medicatie en zeker met antibiotica. Je krijgt na een kuur misschien een tijdelijke boost, maar achteraf bekoop je het met een diep formeverval. Overigens blijven de duiven met de koude looksoep vrij zuiver, ook van tricho. Het is niet de eerste keer dat we dit horen... alle non-believers ten spijt.

Een koud kunstje

Uit de literatuur over het kweken van siervogels hebben Patrick en Carlo overigens een interessant weetje gehaald. En het blijkt nog te kloppen ook. Zo lazen ze dat je kwekende koppeltjes moet bijlichten met "koud" licht om verhoudingsgewijs meer vrouwelijke exemplaren te kweken. Voor de duidelijkheid: koud licht is het tegengestelde van "warm" licht, dat we kennen als het eerder gelig licht van de klassieke gloeilamp. Ook buislampen kun je kopen in de warme of koude variant. De kleurtemperatuur van een lichtbron wordt uitgedrukt in K (Kelvin). Hoe hoger de K, hoe "kouder" het licht. Sfeerlicht in de huiskamer heeft bv. een kleurtemperatuur van 2700 à 3000 K, koel licht is licht van bv 4000 K en meer, daglicht is zowat 5600 K. De "true light"-lampen die ze in Herk-de stad gebruiken op het kweekhok zijn 6500 K, dus erg "koud". "Het resultaat is dat wij over de laatste jaren zowat 60% duivinnen kweken," weet Carlo, "wat natuurlijk mooi meegenomen is als je enkel met duivinnen speelt." 60% lijkt misschien niet zo significant, maar wordt het wel als je berekent dat ze voor drie duivinnen telkens maar twee duivertjes kweken.

Meisjes aan de macht

En die duivinnen, die vliegen er niet naast, of toch niet vaak. De prijzenoogst van de laatste twee seizoenen is werkelijk oogverblindend:

2013: 4 x 1 provinciaal, 2 x 1 nat. zone, 2 x 1 nationaal, 6 x top 10 nationaal

2014: 5 x 1 provinciaal, 1 x 1 nat. zone, 10 x top 10 nationaal

Zo was daar bijvoorbeeld die nationale vlucht vanuit Argenton toen er 5 duivinnen in de eerste 6 nationaal werden geklokt tegen 4498 jaarlingen. En eigenlijk kon dat nog mooier geweest zijn, want Misja en Kayce die nu ex aequo 2de nationaal staan verzaten respectievelijk 1 en 3 minuten om dan gelijktijdig binnen te springen. Ze verliezen de eerste nationaal op een 12-tal seconden...

Over diezelfde periode 2013-2014 hebben Vanoppen-Luyten 6 duiven geklasseerd tussen de nationale asduiven midfond:

4 nat. asduif hafo YL 2013: Nina

5 nat. asduif hafo YL 2014: Krisje

6 nat. asduif hafo oude 2014: Orlina

7 nat. asduif hafo oude 2013: Miranda

9 nat. asduif hafo oude 2014: Noella

15 nat. asduif hafo YL 2014: Vicky

Dat Vanoppen-Luyten een naam is die de geschiedenisboeken zal ingaan, is nu al duidelijk. En het zou ons heel erg verbazen als ze het hierbij gaan laten. Op naar 2015 en nog eens een hele dikke proficiat aan de Superstars.

Foto's

Patrick Vanoppen (links) en Carlo Luyten. Ze vonden een formule om op een schijnbaar simpele manier de hoogste toppen te scheren in de duivensport.

Dagverblijf van de duivinnen. Volop zuurstof maar tochtvrij.

Nachtverblijf van de duivinnen. Op de ruimte van 12 weduwnaarsbakken, kun je zowat 50 duivinnen kwijt...

• Vorige
• Volgende